ویل مارتین
تنش بین کره شمالی و آمریکا در سه شنبه هفته گذشته بالا گرفت و پرزیدنت ترامپ در واکنش به تهدید های جدید کره شمالی و کیم جونگ اون وعده کرد که کره ای ها با چنان آتش و خشم و قدرتی مواجه شوند که دنیا مشابه اش را در گذشته به خود ندیده باشد.
چند ساعت پس از اظهارات ترامپ، کره شمالی گفت که گزینه حمله موشکی به جزیره گوام واقع در اقیانوس آرام – که پایگاه نظامی آمریکاست – را به طور جدی بررسی می کند.
درگیری بین آمریکا و کره شمالی همچنان به شدت غیر محتمل است اما با این حال موضوعی است که تحلیلگران و افراد دانشگاهی درباره آن بحث و گفتگو می کنند.
واضح است که بزرگترین و مهمترین اثرهر گونه درگیری بین آمریکا و کره شمالی – چه از نوع هسته ای و چه از نوع متعارف – تلفات و آسیب های انسانی فاجعه بار خواهد بود.
محققان پژوهشکده Capital Economics در یادداشتی به ارزیابی اثرات اقتصادی بالقوه چنین درگیری ای بر رشد اقتصاد جهانی پرداخته اند.
گرث لدر و کریستال تن از کارشناسان Capital Economics به این نکته توجه می دهند که کشورهایی که پس از جنگ جهانی دوم درگیری های نظامی را تجربه کرده اند با سقوط شدید اقتصادی مواجه شده اند.
این دو در یادداشت خود می نویسند «تجربه درگیری ها نظامی در گذشته نشان می دهد که جنگ چه اثر بزرگی را می تواند بر اقتصاد داشته باشد. جنگ در سوریه موجب سقوط 60 درصدی تولید ناخالص داخلی این کشور گردیده است.»
ویرانگرانه ترین رویارویی نظامی از زمان جنگ جهانی دوم تا کنون جنگ کره در سالهای 1950 تا 1953 بود که موجب کشته شدن 1,200,000 نفر از مردم کره جنوبی و سقوط 80 درصدی تولید ناخالص داخلی این کشور گردید.
نمودار زیر میزان سقوط تولید ناخالص داخلی 9 کشور که پس از جنگ جهانی دوم درگیر جنگ شده اند را نشان می دهد.
تحلیلگران Capital Economics می گویند که در صورت وقوع جنگ بین آمریکا و کره شمالی، شبه جزیره کره بیشترین آسیب را ازهر گونه شوک اقتصادی خواهد دید و در این میان کره جنوبی متحمل سنگین ترین خسارات خواهد شد. با نظر به اینکه سهم کره جنوبی در تولید ناخالص داخلی دنیا 2 درصد است، آسیب اقتصاد کره جنوبی موجب آسیب قابل توجه اقتصاد دنیا خواهد گردید.
محققان Capital Economics برای نشان دادن اثرات اقتصادی چنین جنگی از حادثه سیل تایلند در سال 2011 مثال می زنند چرا که حادثه مزبور بر تولید تایلند آسیب های فراوانی وارد کرد. نویسندگان یادداشت در ادامه می نویسند « اثر سیل های تایلند بر اقتصاد این کشور موجب کاهش 16 درصدی تولید و در نتیجه افت 4 درصدی تولید ناخالص داخلی در سه ماهه پایانی سال 2011 گردید.
به علاوه نویسندگان مذکور می گویند که « اثر جنگ بر اقتصاد کره جنوبی به مراتب بیشتر از اثرات سیل های تایلند بر اقتصاد این کشور خواهد بود چرا که صادرات کره جنوبی سه برابر تولیدات نیمه خام (intermediate products) تایلند است.
آنها در ادامه می نویسند «کره جنوبی بزرگترین تولید کننده نمایشگرهای LCD در جهان ( 40% سهم در جهان) و دومین تولید کننده نیمه رسانا ها (17% سهم بازار دنیا) است. به علاوه، کره یک تولید کننده کلیدی در عرصه وسایل نقلیه موتوری است و سه شرکت از بزرگترین شرکتهای کشتی سازی دنیا متعلق به کره جنوبی هستند».
در صورتی که جنگ آسیب زیادی به تولیدات کره جنوبی واردکند، با کمبود کالا در جهان مواجه خواهیم شد و چنین کمبودی در یک بازه زمانی همچنان ادامه خواهد داشت چرا که ساخت یک کارخانه تولید نیمه رساناها حدود 2 سال به طول می انجامد.
در زیر سهم جهانی صادرات نیمه خام کره جنوبی ( Intermediate exports) به کشورهای مختلف نشان داده شده است.
با نظر به هزینه جنگ در یک کشور خارجی، جنگ بین کره شمالی و کره اثر زیادی می تواند بر اقتصاد آمریکا داشته باشد.
دولت آمریکا در سال 1952 که اوج هزینه های نظامی آمریکا در آن زمان بود معادل 4.2 درصد از تولید ناخالص داخلی خود را صرف جنگ کره کرد. لدر و تن در ادامه یادداشت خود می نویسند که مجموع هزینه جنگ دوم خلیج فارس در سال 2003 و پس از آن، یک تریلیون دلار معادل 5 درصد تولید ناخالص داخلی آمریکا بود.
یک جنگ طولانی با کره موجب افزایش بدهی های دولت فدرال که در حال حاضر 75 درصد تولید ناخالص داخلی آمریکاست خواهد گردید.
