افراد باهوش می دانند که بعضی از جملات، قدرت ویژه ای دارند. این جملات حتی اگر واقعیت هم داشته باشند، باز هم جلوه بدی را از شما به نمایش می گذارند. دکتر تراویس بردبری در این مقاله به 11 جمله سمی اشاره می کند که باید از گفتنشان دوری کنید. جملاتی وجود دارند که شما هرگز نباید آنها را در محل کار به زبان بیاورید.
این جملات قدرت خاصی دارند: قدرت آنها در این است که شما را ناتوان جلوه می دهند و تصویر بدی را از شما نزد دیگران می سازند. از همه بدتر این است که حرف زده شده را دیگر نمی توان پس گرفت! البته منظور من شوخی های بی مورد، جوک های غیرمودبانه یا سوتی های معمول نیست؛ اینها تنها مواردی نیستند که جلوه بدی را از شما به نمایش می گذارند، بلکه اغلب جملات معمولی ای که به دلیل عدم اعتماد به نفس یا بی حوصلگی به زبان می آوریم، بیشترین ضرر را به ما می زنند. هرچقدر هم با استعداد باشید یا دستاوردهای زیادی کسب کرده با شید، باز هم ممکن است چیزهایی را به زبان بیاورید که دیدگاه مردم را در مورد شما تغییر می دهند و شما را تا مدتی طولانی در سایه نگه می دارند. این جملات چنان بار منفی ای را در خود دارند که می توانند آسیب زیادی را به وجهه کاری تان بزنند.
1. اصلا عادلانه نیست!
همه می دانند که زندگی عادلانه نیست، اما وقتی این جمله را به زبان می آورید، این مسئله را نشان می دهید که انگار انتظار داشتید همه چیز عادلانه باشد! در نتیجه ناپختگی و عدم بلوغ خود را نشان می دهید. اگر نمی خواهید وجهه خود را خراب کنید، باید واقعیت ها را ببینید، رویکردی سازنده داشته باشید و برداشت های شخصی خود را کنار بگذارید. به عنوان مثال، می توانید بگویید: «متوجه شده ام پروژه ای را که من مدنظر داشتم، به فرد دیگری سپرده اید. می توانید به من بگویید که چرا چنین تصمیمی را گرفته اید؟ دوست دارم بدانم که چرا گزینه مناسبی برای این پروژه نبوده ام و می خواهم در صورت نیاز، مهارت هایم را بهبود ببخشم.»
2. این کار همیشه به همین شکل انجام می شده است.
تغییراتی که به دلیل پیشرفت تکنولوژی ایجاد می شوند، آنقدر سریع هستند که ممکن است فرآیندهایی که به تازگی ابداع شده اند نیز به سرعت منسوخ شوند. به زبان آوردن جمله «این کار همیشه به همین شکل انجام می شده است» نه تنها شما را تنبل و محافظه کار نشان می دهد، بلکه ممکن است باعث شود رییستان از خود بپرسد که چرا اصلا خودتان به فکر اعمال تغییرات و به روز رسانی فرآیندهای کاری نبوده اید. اگر واقعا سال هاست که کارهایتان را به روش قدیمی انجام می دهید، مطمئن باشید روش های بهتری نیز وجود دارند که می توانید از آنها استفاده کنید.
3. مشکلی نیست
وقتی کسی درخواستی از شما می کند و شما با جمله «مشکلی نیست» به او پاسخ می دهید، این طور به او القا می کنید که انگار خواسته او واقعا یک «مشکل» است. این مسئله باعث می شود احساس ناخوشایندی به طرف مقابل دست بدهد و این طور فکر کند که خود را به شما تحمیل کرده است. در عوض به مردم نشان دهید که از انجام دادن کار مورد نظر لذت می برید. جمله زیباتری بیان کنید؛ جمله ای مانند «خواهش می کنم، باعث افتخارم است» یا «خوشحال می شوم که بتوانم کمکی کنم». این تغییر محسوس در نحوه بیان، تاثیر زیادی در روابطتان خواهدگذاشت.
4. فکر می کنم ایده من خیلی مسخره باشد/ می خواهم یک سوال احمقانه بپرسم.
این جملات بیش از آنچه فکرش را می کنید، مخرب و منفی هستند و اعتبار شما را زیر سوال می برند. حتی اگر بعد از این جملات، ایده عالی و بزرگی را هم مطرح کنید، باز هم تحت تاثیر عدم اعتماد به نفس شما قرار می گیرد و توجهی به آن نخواهدشد. بدترین منتقد خودتان نباشید. اگر نسبت به آنچه می گویید اطمینان ندارید، باید بدانید که بیشتر مردم هم همین طور هستند؛ اگر واقعا در مورد چیزی اطلاعات ندارید، بگویید: «در حال حاضر اطلاعات خاصی مدنظرم نیست، کمی جست و جو می کنم. سپس در مورد آن با شما صحبت خواهم کرد».
5. فقط یک دقیقه طول خواهدکشید.
اینکه می گویید کاری را در مدت بسیار کمی انجام خواهید داد، باعث دست کم گرفته شدن مهارت های شما شده و این حس را به طرف مقابل می دهد که انگار دارید کارها را سرسری و باعجله انجام می دهید. بنابراین راحت باشید و بگویید که کار مورد نظر خیلی طول نخواهد کشید. اما برای انجام دادن آن در مدتی کمتر از مدت معمول هم عجله نکنید؛ مگر اینکه در مسابقه 60 ثانیه ای شرکت کرده باشید!
6. سعی ام را می کنم.
فعل «سعی کردن» هم مانند فعل «فکر کردن» مردد به نظر می رسد و این طور به مخاطب القا می کند که شما از اعتماد به نفس کافی برخوردار نیستید. مالکیت توانایی هایتان را به طور کامل به عهده بگیرید. اگر از شما خواسته شده است که کاری را انجام دهید، یا انجامش دهید یا راه حل دیگری ارائه کنید؛ اما نگویید «سعی ام را خواهم کرد»، چرا که اگر موفق نشوید، فکر می کنند به اندازه کافی سعی نکرده اید.
7. او به دردنخور/ تنبل/ بی لیاقت است.
از غیبت کردن در مورد کارمندان تان هیچ چیز به دست نخواهید آورد. اگر حرفتان واقعیت داشته باشد، همه آن را می دانند و دیگر نیازی به بازگویی شما نیست. اگر حرف تان واقعیت نداشته باشد، در نهایت این شمایید که به دردنخور/ تنیل/ بی لیاقت به نظر خواهدرسید. همواره افراد بی ادب یا ناشایستی در محیط های کاری وجود دارند و احتمالا همه این افراد را می شناسند. اگر آنقدر قدرت ندارید که یا به آنها کمک کنید یا اخراجشان کنید، پس از بازگو کردن نقاط ضعف آنها چیزی نصیب شما نخواهدشد. بدگویی پشت سر یکی از همکاران، این موضوع را به ذهن دیگران القا می کند که شما می خواهید خودتان را بهتر نشان دهید.
8. این کار در تعریف شغلی من نوشته نشده است.
اولین چیزی که این جمله خنده دار به ذهن مخاطب القا می کند، این است که شما می خواهید با انجام دادن حداقل کار ممکن، ساعات کاری خود را بگذرانید و به حقوق سر برجتان برسید! اگر می خواهید آینده شغلی خوبی داشته باشید، از گفتن این جمله دوری کنید. اگر رییستان کاری را از شما خواست که تناسبی با جایگاه شغلی تان نداشت، بهترین کار این است که آن را انجام دهید (مگر اینکه از لحاظ فرهنگی یا اخلاقی مشکلی داشته یا از حد توانایی تان خارج باشد). سپس کمی بعد، طی جلسه ای با رییستان صحبت کنید و از او بپرسید که آیا تعریف شغلی تان تغییری کرده است یا خیر. بدین شکل خود را کارمندی حرفه ای جلوه خواهیدداد.
9- تقصیر من نیست.
مسئولیت پذیر باشید. اگر در اتفاق ناخوشایندی که رخ داده است، کوچک ترین نقشی داشته اید، آن را برعهده بگیرید. اگر نه، به طور کامل و شفاف آنچه را اتفاق افتاده است، توضیح دهید. براساس حقایق صحبت کنید و تصمیم گیری نهایی در مورد پیدا کردن شخص خاطی را به رییس و دیگر سرپرستان بسپارید. درست همان لحظه ای که انگشت اشاره تان را رو به سوی کسی بگیرید و او را متهم کنید، اعتبار خود را زیر سوال می برید. این کار همکارانتان را عصبی و آشفته می کند و باعث می شود که دیگر نتوانند به شما اعتماد کنند.
حذف این جملات از دایره لغات روزمره تان به نفع شما خواهدبود. معمولا گفتن برخی جملات به صورت عادت در می آید، اما با کمی تمرین می توانید خودآگاهی بیشتری روی حرف هایی که به زبان می آورید داشته باشید و جملات مثبت تری را به کار ببرید.
