جوانسازی چهره با روش جراحی آندوسکوپ

پیشرفت‌های گسترده در علم پزشکی همزمان با افزایش پیچیدگی مطالبات مراجعان برای جراحی‌های زیبایی منشاء تغییرات بسیاری در این جراحی‌ها، به‌خصوص در شروع قرن بیستم بوده است. به این دلیل جراحی‌های زیبایی صورت به علت فهم دقیق‌تر علل پیری چهره و استفاده از تکنولوژی‌های جدید پیشرفت‌های قابل‌ملاحظه‌ای داشته‌اند. پیر شدن چهره پدیده‌ای است که از بدو تولد شروع می‌شود و سیر قابل‌پیش‌بینی و معمول در ادامه حیات فرد دارد.

عوامل مختلفی مانند نژاد، مسائل ژنتیکی، تماس طولانی‌مدت با آفتاب و اشعه ماورای بنفش، تغییرات زیاد وزن، کشیدن سیگار، نحوه زندگی شخص و استرس نقش مهمی در سیر پدیده پیر شدن نسوج صورت ایفا می‌کند.

علت اصلی پیر شدن صورت، حرکت و جابجایی نسوج چربی صورت به سمت پایین ناشی از اثر مداوم جاذبه زمین روی بافت‌های صورت است. تغییرات و تخریب بافت‌های کلاژن و الاستین پوست، تحلیل و جابجایی نسوج چربی، تحلیل استخوان‌های صورت و بسیاری از علل دیگر نیز از عوامل عمده پیری صورت هستند.

اثر سن بر چهره نه‌تنها در افراد مختلف متفاوت است، بلکه در هر شخص نقاط خاصی را درگیر می‌کند. ردپای گذر عمر بر چهره نشانه‌های متعددی دارد که از میان آنها می‌توان به ایجاد چین‌های افقی و عمودی پیشانی بین ابروها، افت ابروها، ایجاد چین‌های اطراف چشم، افت گوشه خارجی چشم‌ها، خالی شدن و ایجاد گودی زیر چشم‌ها، کم‌شدن پری گونه‌ها، عمیق شدن چین بین بینی و لب، تجمع بافت چربی اطراف چانه، تجمع چربی زیر گردن و شلی بافت‌های گردن اشاره کرد. از آنجا که بیشترین تجمع عضلات و چربی‌های دخیل در زیبایی صورت در ناحیه میانی صورت است، اولین تغییرات و اثر افزایش سن در قسمت میانی صورت ایجاد می‌شود.

از بین بردن آثار افزایش سن در چهره

روش‌های مختلفی برای اصلاح اثر افزایش سن بر بافت‌های صورت وجود دارد، ولی برای اصلاح چین‌های عمیق چهره و افت بافت‌های صورت، جراحی مهم‌ترین روش محسوب می‌شود.